“Dens lo jardin deu palais que possava un miugranèr dab solament tres miugranas ; las lors granas qu'èran gemmas fabulosas qui lusivan com lampas la nueit” (extrèit d'un conte persan).

Lo granadèr (Punica granatum), o pomegranate en anglés, qu'ei un arbuste o petit arbo conegut entaus sons fruts rois complits de centenas de granas. Originari de mantun milèr d'annadas en Pèrsia, las granas de granada que son estadas transportadas cap a l'èst dinc en Índia, cap a l'oèst en Egipte e cap au nòrd dens çò qui ei la Turquia modèrna. 

Estant d'origina autant anciana, n'ei pas susprenent que las granadas figuren dens los fondaments de nombrosas religions, dens los contes, los mites e las legendas, atau com dens l'istòria de l'alimentacion dens lo monde entièr. Lo frut qu'ei un simbèu de fertilitat, de santat e de mediacion enter la vita e la mort dens de nombrosas país. E sustot, totas aqueras granas, simbolizant las originas, tradicions, supersticions e culturas divèrsas, que sian amassadas entà formar aqueth frut beròi.

Lo poèta deu sègle 13au Rumi qu'escriu "Si crompatz ua granada, crompatz-ne ua dont la maturitat l'a hèit héner dab un arridolet revelator de granas…. Lo son arríder qu'ei ua benediccion, pr'amor que per la soa boca grana obèrta, que mòstra lo son còr, com ua pèrla dens un cofret a jòias de l'esperit…. Ua granada qui rid dar vita a tot lo casau.”

"Qu'an ensajat de nos enterrar.
Ne sabèn pas qu'èram granas."
Dinosaures Christianopoulos

La nosta associacion, Pomegranate, partatge e celebra las istòrias de migracion, passadas e presentas. Per las votz de nombrosas personas e familhas aventurosas e sovent excepcionaument coratjosas, que podem escotar e que met en valor las istòrias e los sauneis deus uns e deus autes entà un aviéner melhor. Amassa, que podem semiar granas – l'aute costat de l'espèr. Qu'arcuelhem totas las vòstas contribucions – las vòstas istòrias, recèptas, poèmas e òbras d'art – au noste projècte.

"Escolan los tons mots,
Pas la toa votz.”
Rumi